geceye acı ama gerçek bir cümle bırak

• aynaya baktığımda yüzümün solduğunu ve saçlarımın beyazlayıp döküldüğünü görüyorum, gözlerimin feri aynı gençliğimdeki gibi tıpkı ruhum gibi. yazık oldu geçen yıllar harap etmiş beni . alın size acı gerçek, gerçek acı..
• durursan düşünceler ağırlık olup çöküyorlar nefes alamıyorsun. o boşluğa girme.
  
  aslında hepimizin ara ara dünyanın kendi etrafımızda döndüğünü (bkz: solipsizm) düşünüp ara ara da sıradan hissettiğimiz gerçeğinin farkına varmak. bu geçişler bazen çok yoğun olabiliyor. ve garip hissettiriyor.
  
  nöbetçiyim ve sıkıntılı bir hasta cerrahi ameliyat için uyutulacağı sırada tam o arafa girerken bana bakıp sen iyi bir insansın sana güveniyorum dedi. yoğun bir iç sıkıntım varken bir an tuhaf hissettim. bu his o kadar güçlü hissettirdi ki.
  acı kısmı bu bu sıradanlık ve amaçlılık ikileminde arada kaldığın kısımda bazen uzun kalıyorsun ve hayattan kopuyorsun. o boşluğun çaresizliğinde boğulup gidiyoruz.
  
  atalarımıza hayranım. bir amaçlılıkları vardı, hayatta kalma üzerine kurulu bir hayatları vardı. bizse varoluşsal sancılarda boğuluyoruz bazen.
  bizse her şeyden sıkılıyoruz. dönme dolap gibi sürekli bir şeylere yüz çeviriyoruz.
• annesi olanlar daha çabuk iyileşir
• seni sevmiyorum.
• "insanın onsuz yapabileceği ne çok şey vardır."
• dünya bugün biraz daha yaşanmaz hale geldi.
• "bunca vefasızlıktan sonra, bazılarının ederi kalmadı artık gönlümde, kaç'a deseler, hiç'e sayarım..."
  
  - özdemir asaf
• cennet de cehennnem de bu dünyadadır.
• hepimiz köleyiz ve dünya bizim acılarımızla dönüyor, o döndükçe de daha fazla acı çekiyoruz.
  
  hapiste değiliz diye özgürüz sanıyoruz ama her nefeste, her adımda, her evde ve her toplumda dünya da sınırlar koymuşuz kendi kendimize.
  
  zaman bir illüzyon ve bir toz zerresi gibi savurmuş bizi bir yerlere. dün alfabeyi öğrenirken birden gözlerimizi açıyoruz ve bütün bir ömrün hapishanede geçtiğini görüyoruz.
  
  tek çıkışı ölüm olan bir hapishane.
• çok okumak düşünmenin yerine geçmiyor.